Ekranların sevilen yarışma programı Survivor’da geçtiğimiz hafta elenen ünlü manken Tuğba Özay, Türkiye’ye döndüğünde acı haber ile karşılaştı. Uzun süredir birlikte yaşadığı henüz yavru iken sahiplendiği köpeği, o Survivor’da ter dökerken vefat etmişti. Can dostu bildiği köpeğinin ölüm haberini eleme sonra öğrenen Özay, bu acıyı sosyal medyada takipçileri ile paylaştı. Acun Ilıcalı’nın kanalı Tv8’de ekranlara gelen ve her hafta izlenme rekoru kıran yarışma programı Survivor’da 10 hafta boyunca yarışan ancak geçtiğimiz hafta SMS oylaması ile yarışmaya veda eden ünlü manken Tuğba Özay, yarışmada iken çok sevdiği can dostunu köpeğini kaybetmiş. Yarışma sonrası ilk olarak Amerika’daki dostlarını ziyaret eden ardından Türkiye’ye dönen ünlü manken, geldiğinde acı haberle karşılaştı. Henüz yavru iken sahiplendiği ve uzun yıllar boyunca birlikte yaşadığı köpeği vefat etmiş. Özay, Amerika dönüşü öğrendiği köpeğinin ölüm haberini sosyal medya hesabından sevenleri ile paylaştı. Köpeği ile çekildiği fotoğrafı paylaşan ünlü manken, fotoğrafın altına “Elbet bir gün buluşacağız” notunu düştü. 
İşte Tuğba Özay’ın köpeği için yazdığı o not: “Canım oğlum seninle aramızda öylesine büyük bir bağ vardı ki… Bu duyguları herkesin anlamasını beklemiyorum. Sen benim biricik oğluşumdun. Neredeyse elime doğdun. Daha 13 günlüktün seni avuçlarıma aldığımda. Sivas’ın Kangal ilçesinde getirmişlerdi seni bana. Daha görür görmez aşık olmuştum sana. Hele o ilk geceyi hiç unutamam. Daha o Bıdık halinle bedeninden bile büyük sesler çıkarıyor cesaretini, gücünü daha bebekken gösteriyordun ya çok ama çok tatlıydın. “Az çekmedi annemle babam” Sivas’tan İstanbul’a getirdim seni ve yol boyu kucağımda uyumuştun. Kokumu çekmiştin içine. Annen gibiydim belki de senin için. Annemlerin evine getirmiştim seni ilk. İki ay boyunca senden az çekmedi annemle babam. Her yere çişini yapıyordun evin içinde. Annem altını bezliyordu neredeyse. Evin en kuytu köşelerine giriyor nerede olduğunu bulamıyorduk bir türlü minnacık halinle. “Güçlüydün, yenilmezdin” Hele ki annemin kucağında oturup da televizyon izlediğin günü hiç unutamam. Bayılmıştık ailece o şirinliğine. Sonra seni çiftliğimize götürdük. Asıl yuvana kavuşmuştun artık. Arkadaşların oldu orada. Hera, Herkül, Bızdık, Puki. Hepsiyle çok iyi anlaşmıştın. Herkül’le oyunlar oynuyordun. Büyüyünce de Hera’ya aşık oldun. Hera melek olup gittiğinde yemeden içmeden kesildin .. Sonra toparladın kendini . Sen güçlüydün..! Sen yenilmezdin..! Bir o kadar da duygu yüklüydün. Cesurdun, koruyucuydun. Beni kimseyle paylaşamaz kimseyi yanıma yaklaştırmazdın. “Elbet bir gün buluşacağız” Sen gezerken kimse çıkamazdı bile dışarıya. Büyüdükçe devleştin. Çok güzel anılarımız oldu seninle. Hele o yaz gecelerinde ben bahçede yatarken senin de ayak ucumda nöbet tutman. Nasıl unutabilirim ki. Ben geldiğim Zamanlar Nasıl da havalara uçardın. Dost bildiklerim bile böyle içten sevinmiyordu. Sen canımdın benim. Dostumsun oğluşumdun. Sana asla köpek denmedi. Sen Zeus’tun. Meğer ben çok uzaklardayken 24 şubatta hem de tam babaannemin vefat ettiği tarihte melek olmuşsun. Söylememişler bana. Anıların daima ışık olacak ve her daim tebessümle anacağım seni. Seni çok sevdim. Çok seviyorum. Hep seveceğim. Elbet bir gün seninle de buluşacağız. Tüm kaybettiğim sevdiklerimle olacağı gibi. Hoşçakal bebeğim Zeus”
