Kanal D ekranlarının beğenilen dizisi Poyraz Karayel dün akşam yine hayranlarını ekranlara kilitledi. Bölüm boyunca izleyiciler peş peşe aldıkları şok haberler ile adeta yıkıldı. Poyraz Karayel ‘in öldüğü bölümde herkesin aklında soru kaldı? Poyraz Karayel gerçekten öldü mü? 
62. bölümde dizede birçok ayrılık yaşandı. Sezon finalinde önce Sema karakteri silahla intihar etti. İzleyiciler Poyraz Karayel ‘de ‘’ Sema öldü mü? ‘’ sorusunun cevabını ararken daha bu şoku atlatamamışken Poyraz Karayel vuruldu. Poyraz Karayel ‘in vurulmasının ardından cenaze hazırlıklarına başlanırken tüm izleyicilerde Poyraz ölmemiştir, iyileşip gelecektir hissiyatı varken Poyraz ‘ın ölümüyle ilgili şüphe kalmaması için cenazede Ayşegül, Poyraz’ın kefenini açarak yüzünü gösterdi. Dizi izleyenleri en vurulma anının şoku kadar bir şokta bu sahnede yaşadı. Dizinin bitmesi ile birlikte sosyal medya üzerinde büyük bir tartışma başlatılırken birçok dizi hayranı halen Poyraz Karayel ‘in ölmediği görüşündeydi. Fakat dizinin başrol oyuncusu ve Poyraz Karayel karakterini canlandıran İlker Kaleli ‘nin sosyal medya paylaşımı çoğu şeyi özetler nitelikteydi. İŞTE O PAYLAŞIM; “İşte bir yolun daha sonu… Kaç adım attık, nerelere girdik, nerelerden geçtik beraber, herşey değisti bu bir çift bot değişmedi. Ayakkabıları ayrı severim ben. Bir insanın seçimlerini, yürüdüğü yolları, sevincini, hayal kırıklığını, koşarak kaçışını, koşarak kavuşmasını, yere nasıl bastığını, ayakta nasıl kaldığını onlar bilir. Gizli bir kayıt makinesi gibi. Görmesini bilene anlatır bütün hikayeyi. Üzerindeki izlerde yazılıdır insanın kim olduğu. Ve ne derlerse desinler, en masum yeridir insanın ayakları. Eller yalan söyler, gözler yalan söyler, kelimeler kandırır ama ayaklar bilmez numara yapmayı, gizlemeyi, kandırmayı… Öylece dururlar tüm yaşadıklarıyla… Bugün ikinci sezon finali. Hep beraber elimizden geldiğince, bir hikaye anlatmaya çalıştık, başka da bir derdimiz olmadı hiçbir zaman. İyi günümüz oldu, kötü günümüz oldu, içeride neler oldu, dışarıdan ne göründü kimse bilmez, bilmemelidir de… Konuşarak kendini anlatmayı pek sevmem ben, bazı hisler, bazı dertler kelimelerden büyüktür. O yüzden susuşumuzun bir anlamı vardı bunca zaman. Sustum sadece. Söyleyecek bir şeyim olmadığından değil, bu kadar iftira ve karalamanın içinde sadece “durmak” doğru olduğundan. Hayret ve şaşkınlık içinde… Neyse… Sadece çok ağır bedeller ödeyerek bugünlere geldik, en yakınımızdan en uzağa, bilen biliyor, yine de çok konuşmaya gerek yok. En zor günlerimde, benden desteğini esirgemeyen, öyle ya da böyle, gerçeği merak eden, gelen, mesaj yollayan, bir şeyler yapan tüm dostlara, canlara; İçinizin güzelliği, koşulsuz yoldaşlığınız en büyük ödülümdür. Ve doğru her zaman yolunu bulur. Saygılar ve sevgiler. Emeği geçen herkese çok teşekkürler… Kendinize iyi bakın…”
