Yusuf Dikeç, 1973 yılında Kahramanmaraş’ın Göksun ilçesinde dünyaya geldi. Ortaokula kadar Göksun’da okuduktan sonra 1994 yılında Uzman Jandarma Okulunu kazanarak Ankara’ya geldi. Mezuniyetinin ardından Mardin’de göreve başladı. 1999 yılında Jandarma Astsubaylık sınavını başarıyla geçerek 1 yıllık eğitiminden sonra buradan da mezun oldu ve 2000 yılında İstanbul’a atandı. Görevinde 1 yılı tamamladıktan sonra Ankara Jandarma Spor Gücüne ataması yapıldı. Ankara ilinde okuduğu Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi Antrenörlük Bölümünden mezun olduktan sonra yüksek lisansını Konya Selçuk Üniversitesi’nde antrenörlük üzerine yapmıştır.
Yusuf Dikeç 1.80 boyundadır ve oğlak burcudur. Dikeç evliliğini sonlandırmıştır ve 9 yaşında bir kız çocuğu vardır.
Yusuf Dikeç’in Atıcılık Serüveni Nasıl Başladı?
2001 tarihinden itibaren Atıcılık sporuna büyük ilgi gösteren Dikeç, 2001 tarihinden günümüze dek hem Türkiye ordusu milli takımında hem de A Milli olarak yurtdışında Atıcılık alanında başarıyla ülkemizi temsil etmiştir.
Bu spor dalına başladığı günden bu yana çeşitli segmentlerde 80 kezden fazla Türkiye şampiyonu olmuştur. Yine çeşitli dallarda finalli veya finalsiz 30. kezden fazla Türkiye rekorunu kırmıştır. Büyük Erkekler Havalı Silahlar Türkiye rekortmeni ve T.S.K. rekortmenidir. 50 metre Ateşli Silahlar segmentinde Türkiye rekoru, 25 metre Ateşli Silahlar Yavaş/Çabuk segmentinde Türkiye ve Dünya rekortmenidir. Askeri Çabuk segmentinde T.S.K. rekoru da hala kendisindedir..
Türkiye’ye havalı tabanca karışık takım karşılaşmasında Türkiye tarihinin ilk olimpiyat madalyasını kazandıran ve hiçbir ekipman kullanmadan, bir eli cebinde olarak atış yapıp gümüş madalya alan Dikeç, atış tarzıyla bütün dünyada büyük ilgi toplamıştır.
Yusuf Dikeç’in Atıcılık Dalındaki Başarıları:
- Ordular arası ateşli silahlar Avrupa Şampiyonası’nda ikincilik (Çek Cumhuriyeti, 2003)
- Ordular arası ateşli silahlar Avrupa Şampiyonası’nda ikincilik (Türkiye, 2004)
- Akdeniz Oyunları’nda havalı silahlar dalında ikincilik (İspanya, 2005)
- Balkan Şampiyonası’nda ikincilik (Romanya, 2005)
- Ordular arası ateşli silahlar Dünya Şampiyonası’nda dünya birinciliği ve dünya rekoru (Norveç, 2006)
- Askeri Olimpiyatlar’da ikincilik (Hindistan, 2007)
- Askeri Dünya Şampiyonası’nda dünya üçüncülüğü (Hırvatistan, 2009)
- Askeri Dünya Şampiyonası’nda dünya üçüncülüğü (Brezilya, 2010)
- Dünya Kupası’nda dünya birinciliği (Almanya, 2011)
- Askeri Olimpiyatlar’da ikincilik (Brezilya, 2011)
- Dünya Kupası Finali’nde dünya üçüncülüğü (Tayland, 2011)
- Dünya Kupası’nda dünya üçüncülüğü (2012) Dünya Kupası Finali’nde üçüncülük (Polonya, 2012)
- Avrupa Şampiyonası’nda Avrupa ikinciliği (Finlandiya, 2012)
- CISM Dünya Şampiyonası’nda dünya ikinciliği (Çin, 2012)
- Akdeniz Oyunları’nda havalı silahlar dalında ikincilik (Türkiye, 2013)
- Akdeniz Oyunları’nda 50m ateşli tabanca birinciliği (Türkiye, 2013)
- Avrupa Şampiyonası’nda ateşli silahlar birinciliği (Hırvatistan, 2013)
- Avrupa Şampiyonası’nda standart tabanca ikinciliği (Hırvatistan, 2013)
- Dünya Kupası’nda havalı silahlar dalında ikincilik (Çin, 2014)
- Dünya Şampiyonası’nda 25m ateşli silahlar dünya birinciliği (İspanya, 2014)
- Dünya Şampiyonası’nda standart tabanca dalında dünya birinciliği (İspanya, 2014)
- Dünya Şampiyonası’nda havalı tabanca dalında dünya ikinciliği (İspanya, 2014)
- Askeri Olimpiyatlar’da birincilik (Güney Kore, 2015)
- Avrupa Şampiyonası’nda havalı silahlar birinciliği (Macaristan, 2016)
- İslam Oyunları’nda havalı tabanca dalında ikincilik (Azerbaycan, 2017)
- İslam Oyunları’nda 50m ateşli tabanca birinciliği (Azerbaycan, 2017)
- İslam Oyunları’nda 25m ateşli tabanca ikinciliği (Azerbaycan, 2017)
- Dünya Kupası’nda 50m serbest tabanca ikinciliği (Azerbaycan, 2017)
- Avrupa Şampiyonası’nda 25m ateşli silahlar birinciliği (Azerbaycan, 2017)
- Avrupa Şampiyonası’nda havalı silahlar dalında rekor ve birincilik (Macaristan, 2018)
- Avrupa Şampiyonası’nda ateşli silahlar 25m standart tabanca ikinciliği (İtalya, 2019)
- Tokyo Olimpiyat Sporcusu (Japonya, 2020)
- Fransa Olimpiyatları’nda havalı tabanca karışık takım ikinciliği (Fransa, 2024)
